Psychoonkologia eksploruje szeroki obszar reakcji emocjonalnych i behawioralnych pacjentów znajdujących się w różnych stadiach choroby nowotworowej, takowych reakcji Jego rodziny, jak również uczestniczącego w procesie leczenia personelu medycznego.

Odpowiedź na nasuwające się w związku z powyższym pytanie „Jak my – pracownicy ochrony zdrowia – możemy wpływać na polepszanie jakości życia naszych podopiecznych?”, będą Państwo mieli możliwość uzyskać uczestnicząc w naszych warsztatach na które serdecznie zapraszamy.

Określenie polimorfizmów w genach biorących udział w tych procesach biologicznych, pomaga zidentyfikować subpopulację kobiet z wyższą ekspozycją na czynniki rakotwórcze a badana zmienność w metabolizmie hormonów, kancerogenów oraz detoksykacji fazy I i fazy II to obiecujący obszar diagnostyki wielu schorzeń.

Banki mleka kobiecego to specjalistyczne laboratoria przyjmujące i przechowujące mleko przebadanych dawczyń, analizujące ich skład,  poddające mleko procesom pasteryzacji  i dostarczające mleko na oddziały głownie intensywnej terapii noworodka. W  Europie istnieje już ponad 233 placówek tego typu w 28 krajach. Pierwszy Bank Mleka w Polsce powstał  w Warszawie w  2012 roku  w Szpitalu im. Orłowskiego  dzięki Fundacji Bank Mleka, Dyrekcji Szpitala i warszawskich władz samorządowych. Pierwszy regionalny bank utworzono natomiast w Wojewódzkim Szpitalu Zespolonym w Toruniu. Aktualnie w Polsce dzięki aktywności Fundacji Bank Mleka Kobiecego i dotacji Ministerstwa Zdrowia  działa w Polsce 16 takich placówek opierając swoje funkcjonowanie na ustalonych krajowych wytycznych.

Jeżeli konieczna jest fototerapia w okresie okołoporodowym stosujemy ją na sali u matki, aby nie zaburzać jej kontaktu z dzieckiem. W opiece powypisowej ważna jest dobra znajomość  przez personel medyczny wskazań do leczenia, aby uniknąć niepotrzebnego skierowania noworodków do szpitala. 

Pojawia się kolejne pytanie: jakie będą konsekwencje wielokrotnych operacji w przyszłości dla tych kobiet. Należałoby zastanowić się, co motywuje kobiety do decydowania o ukończeniu ciąży drogą cięcia cesarskiego. Dlaczego poród siłami natury nie jest lepszym rozwiązaniem? Jakie są plusy i minusy porodu siłami natury, a jakie cięcia cesarskiego?

Należą do nich:

• właściwości uszkodzenia organizmu,
• obiektywne warunki życiowe osób niepełnosprawnych,
• właściwości psychiczne danej jednostki,
• oraz aktywności podejmowane przez te osoby.

Umiejętności personelu wyrażające się w nawiązywaniu kontaktu, tworzeniu środowiska dostosowanego do potrzeb rodzącej z dysfunkcjami czy też organizacja opieki w poszczególnych okresach porodu są niezwykle ważne. Takie działania mogą być podejmowane przez personel intuicyjnie jednak z powodu braku wiedzy potrafią być obarczone popełnianiem nieświadomie błędów wpływających na poziom świadczonej opieki. Dlatego preferowany sposób to przygotowanie zespołu terapeutycznego poprzez prowadzenie edukacji z zakresu niepełnosprawności oraz samodzielności tych osób w samoopiece. Ułatwi to zaplanowanie procesu pielęgnowania i wyznaczenia priorytetowych działań wobec rodzącej i jej dziecka.

Wśród częstych czynników, odpowiadających za podwyższony odsetek cięć cesarskich, podaje się wzrastające wskaźniki częstości pierwszorazowych cięć cesarskich (w tym podwyższony odsetek na życzenie rodzącej), oraz obniżoną częstość porodów pochwowych po przebytym cięciu cesarskim  tzw. stan po przebytym cięciu cesarskim.

*dane Narodowy Fundusz Zdrowia (NFZ)

Doświadczenia związane z porodem diametralnie różnią się od tych, które noworodkowi były znane z okresu prenatalnego i narażają go na przeżywanie stresu dodatkowo potęgowanego przez kontakt ze światłem o dużym natężeniu. Nadmierne, nieuzasadnione stosowaniem wymaganych procedur oświetlenie jest negatywnym bodźcem dla noworodka w pierwszym okresie jego życia.

• rozpoznawanie ciąży;
• kierowanie na badania konieczne do wczesnego rozpoznania ciąży podwyższonego ryzyka,
• monitorowanie płodu z wykorzystaniem aparatury medycznej,
• opieka nad kobietą w ciąży fizjologicznej,
• prowadzenie fizjologicznego porodu i połogu,
• badanie i opieka nad noworodkiem do 6 tygodnia życia,
• edukacja zdrowotna kobiet (oraz ich rodzin) w zakresie m.in. przygotowania do życia w rodzinie i metod planowania rodziny
• doradztwo dietetyczne w ciąży,
• podejmowanie koniecznych działań w sytuacjach nagłych, do czasu przybycia lekarza,
• profilaktyka chorób kobiecych i patologii położniczych,
• profilaktyka onkologiczna i samodzielne pobieranie materiału z szyjki macicy do badania cytologicznego i innych badań i testów,
• ordynowanie niektórych leków i wystawianie recept w związku z kontynuacją leczenia zaordynowanego przez lekarza.

To wszystko wymaga wszechstronnej wiedzy z zakresu wielu nauk m.in. położnictwa, ginekologii, neonatologii, psychologii, pedagogiki, wiedzy z zakresu komunikacji jak również specyficznych cech charakteru z dużą dawką empatii, wytrwałości, cierpliwości, optymizmu i wiary w ludzi. 

Wykorzystując swoje ponad 30-letnie doświadczenie i obserwacje  w różnych „przestrzeniach” tego zawodu postaram się podkreślić rolę edukacji jako niezbędnego elementu w pracy położnej. Edukacji szeroko pojętej, która ma wpłynąć na zmianę mentalności kobiety i rodziny będącej podmiotem naszej opieki, ale również mentalności innych członków zespołu pod opieką którego pozostaje kobieta i jej rodzina.