Ewa Dmoch-Gajzlerska ukończyła w 1978 AM w Warszawie otrzymując tytuł lekarza. Ukończyła specjalizację IIo z zakresu położnictwa i ginekologii i medycyny społecznej oraz podyplomowe studia w zakresie ultrasonografii na Uniwersytecie w Zagrzebiu (obecnie Chorwacja). Tytuł dr n. med. otrzymała po obronie pracy doktorskiej p.t. „Przepływ krwi w niektórych odcinkach krążenia płodowego w ciążach prawidłowych i powikłanych”.  Praca habilitacyjna „Badania jakościowych i ilościowych przepływów krwi w aorcie płodu jako test zagrożenia w nadciśnieniu indukowanym przez ciążę P.I.H.” Od ukończenia studiów do roku 2002 pracowała w Klinice Położnictwa i Ginekologii CMKP a od 1.08.2002 początkowo w AM a potem w WUM kierując Zakładem Dydaktyki Ginekologiczno-Położniczej WNoZ i będąc prodziekanem WNoZ na kierunku Położnictwo. Była kierownikiem programu rozwojowego „Opracowanie systemu opieki nad niepełnosprawną kobietą ciężarną  i rodzącą” i kierownikiem projektu  pn „Kształcenie zawodowe pielęgniarek i położnych w ramach studiów pomostowych”. Była kierownikiem specjalizacji 5 osób, promotorem 15 prac doktorskich, recenzentem 7 oraz opiekunem 7 doktorantów. Brała czynny udział w wielu krajowych i międzynarodowych konferencjach i była członkiem Komitetów Naukowych. Otrzymała nagrody Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej, Dyrektora CMKP oraz J.M. Rektora WUM za osiągnięcia dydaktyczne, naukowe i organizacyjne. Jest posiadaczką następujących odznaczeń państwowych: Medal „Za zasługi dla Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego” Złoty Medal za długoletnią Służbę - 2009 Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski 2012, Odznaka honorowa za zasługi dla ochrony Zdrowia 13.01.2014 Dorobek naukowy obejmuje 93 prace oryginalne, 70 komunikatów zjazdowych w konferencjach krajowych i zagranicznych oraz 5 książek i liczne rozdziały w monografiach.  

Położna, dla której praca jest pasją, wykładowca, który lubi studentów i lubi uczyć. Jakość narodzin to zagadnienie stanowiące dla niej wyzwanie naukowe i praktyczne. W pracy społecznej od lat współpracuje z fundacjami działającymi na rzecz poprawy opieki okołoporodowej oraz organizacjami działającymi na rzecz uchodźców, niosąc pomoc potrzebującym kobietom, ale także szkoląc personel w opiece wrażliwej transkulturowo. Współredaktor publikacji „Aspekty zdrowia reprodukcyjnego kobiet w różnych kontekstach kulturowych”  Popularyzuje w środowisku zawodowym położnictwo oparte na dowodach naukowych, uwzględniające potrzeby matki i dziecka, dostosowane do kulturowego kontekstu.

Dyplom Położnej uzyskała w 2003 roku. Absolwentka studiów podyplomowych w zakresie Dydaktyki Ratownictwa Przedmedycznego w WSKPiSM. Pracuje jako wykładowca w Zakładzie Dydaktyki Ginekologiczno–Położniczej WUM, jest koordynatorem szkoły rodzenia „Bocianie sprawy” Szpitala Solec oraz Instruktorem Pierwszej Pomocy Przedmedycznej organizacji IFACC (Newark U.S.). Od lat uczestniczy w edukacji przedporodowej kobiet i ich rodzin. Obserwuje jak ewoluują ich potrzeby i nieustannie poszerza zakres tematyczny prowadzonych dla nich zajęć. Wierzy, że kluczem do sukcesu w jej pracy jest pomoc kobiecie w odnalezieniu wewnętrznej siły i potęgowaniu jej wiary we własne możliwości. W czasopiśmie „Położna. Nauka i Praktyka”, a także w trakcie wielu konferencji, popularyzuje potrzebę edukacji w zakresie pierwszej pomocy. Ten obszar wiedzy uważa za istotny, gdyż dzięki kształceniu w tym zakresie rodzice mogą zapobiegać sytuacjom wywołującym nagłe zagrożenie zdrowia i życia ich dziecka, a także nauczyć się jak odpowiednio postępować w stanach nagłych.

Prof. dr hab. Maria K. Borszewska-Kornacka jest kierownikiem Kliniki Neonatologii i Intensywnej Terapii Noworodka  Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego  w Szpitalu Klinicznym im. Ks. Anny Mazowieckiej i aktualnie prezesem Polskiego Towarzystwa Neonatologicznego. .W latach 2012-2018 pełniła funkcje Konsultanta w dziedzinie Neonatologii w  województwie mazowieckim. Jest   członkiem Europejskiego Towarzystwa Neonatologicznego i wielu innych towarzystw polskich i zagranicznych.  Sprawuje także  funkcję Przewodniczącej Rady Naukowej Fundacji  Banku Mleka Kobiecego. Jest członkiem Zarządu Krajowego Funduszu na Rzecz Dzieci. W 2012 roku powołała Koalicję dla Wcześniaka platformę edukacyjną zrzeszającą wiele organizacji pozarządowych zajmujących się problemami przedwcześnie urodzonych noworodków.

Położna, socjolog i ekonomista. Absolwentka Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Od roku 2017 położna koordynująca na Oddziale Ginekologiczno-Położniczym w Szpitalu SOLEC Sp.z o.o. w Warszawie. Certyfikowana terapeutka dna miednicy wg szwajcarskiej metody BeBo. Prelegentka wielu specjalistycznych konferencji i autorka publikacji dotyczących strat prokreacyjnych, wielokulturowości w opiece okołoporodowej oraz kształcenia położnych.  Instruktorka  warszawskich szkół rodzenia: "Bocianie Sprawy" oraz "Oleńka". Bierze udział w projekcie dotyczącym kształcenia położnych metodą mentoringu  IDEUS 2015 Implementation and Evaluation of Dedicated Education Units in Europe. Ustawicznie kształci się w zakresie metod fizjoterapeutycznych w opiece nad kobietą i noworodkiem.

Adiunkt w Zakładzie Dietetyki Klinicznej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Specjalizuje się w dietetyce pediatrycznej, żywieniu kobiet w ciąży i okresie laktacji oraz dietetycznym wspomaganiu zaburzeń płodności. Autorka licznych publikacji naukowych w tych obszarach wiedzy.

Z wykształcenia psycholog – Wydział Psychologii UW w ramach Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych. Od 2010 roku zatrudniony w zakładzie Dydaktyki Ginekologiczno- Położniczej Wydziału Nauki o Zdrowiu Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego na stanowisku Wykładowca. Działalność dydaktyczna: psychoterapia, psychologia, komunikacja z pacjentem, filozofia, socjologia. Bierze udział w projekcie IDEU-EU - dotyczący mentoringu w położnictwie. Zainteresowania naukowe: ekogerontologia , psychologia środowiskowa (wpływ środowiska na dobrostan pacjentów), Komunikacja, Psychologia prenatalna. Trener dialogu norweską metodą Nansen Center For Peace and Dialog – praca z uchodźcami I lokalnymi społecznościami.

Doktor nauk społecznych w zakresie socjologii prawa, bioetyk oraz pedagog specjalny. Koordynator Centrum Bioetyki Instytutu na Rzecz Kultury Prawnej Ordo Iuris. Absolwent kursów specjalizacyjnych w zakresie profilaktyki uzależnień oraz ochrony praw człowieka i mediacji,, adiunkt w Zakładzie Prawa Medycznego Uniwersytetu Medycznego w Łodzi, wykładowca prawa w Pracowni Pedagogiki Specjalnej Uniwersytetu Łódzkiego, oraz mediator (współpracownik) w Fundacji Wsparcia Psychospolecznego w Łodzi były Rzecznik Praw Pacjenta Szpitala Psychiatrycznego oraz redaktor prowadzący Dział Bioetyka, portalu biotechnologia.pl. Autor ponad stu prezentowanych artykułów dotyczących prawa medycznego, psychiatrii społecznej oraz socjologii prawa, a także  książek : Prawa pacjenta i ich ochrona, studium socjologiczne, Prawa dziecka jako pacjenta, współautor: Bioetyka, między prawem, a pedagogiką, Wyzwania innowacyjnej medycyny oraz redaktor m.in. monografii: Prawo, psychiatria, społeczeństwo oraz Filozoficzny i psychospołeczny obraz ludzkiej egzystencji.

Profesor Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu, Kierownik Zakładu Praktycznej Nauki Położnictwa UM, Pełnomocnik Dziekana WNoZ ds. kierunku Położnictwo, Pełnomocnik Dyrektora ds. Szkoleń, Zastępca Naczelnej Pielęgniarki GPSK UM w Poznaniu, Prezes Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Położnych, Konsultant Wojewódzki w Dziedzinie Pielęgniarstwa Położniczego i Ginekologicznego. Specjalista w opiece położniczo-ginekologicznej, menager opieki zdrowotnej. Jest autorką  i współautorką 66 publikacji  naukowych   w dziedzinie położnictwa, ginekologii i neonatologii,  w tym 23 prac z Impact Factor  o łącznej wartości  IF 29, 935. Jest również promotorem i recenzentem licznych prac magisterskich i licencjackich, oraz rozpraw doktorskich. Recenzent publikacji w  Ginekologii Polskiej , Annals of Agricultural and Environmental Medicine  oraz Hindawi Publishing Corporation. Członek  Komitetu Programowo-Redakcyjnego Serii Biblioteka Położnej,  PZWL. Członek Zespołu ds. opracowania projektu rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie standardów organizacyjnych opieki zdrowotnej sprawowanej nad kobietą w okresie fizjologicznej ciąży, fizjologicznego porodu, połogu oraz opieki nad noworodkiem. Członek zespołu ds. opracowania strategii na rzecz rozwoju pielęgniarstwa i położnictwa w Polsce. Członek Rady Naukowej czasopisma:  Położna. Nauka i Praktyka  oraz Honorowy Członek  Rady Naukowej czasopisma: Analiza Przypadków w pielęgniarstwie i położnictwie.

Ur. 08.04.1955 r. w Zielonej Górze, absolwent Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Łodzi w roku 1981. Pracę zawodową rozpoczął w 1981 roku w Szpitalu im H. Jordana w Łodzi, gdzie miała swoją siedzibę Katedra Ginekologii i Położnictwa WAM w Łodzi. Możliwość pracy w ośrodku klinicznym, pozwoliła na aktywne uczestnictwo w pracy Katedry, zarówno dydaktycznej jak i usługowej. Od 1 lutego 1988 rozpoczął pracę w nowo otwartym Szpitalu Centrum Zdrowia Matki Polki i pracuje do tej pory. Stopień doktora nauk medycznych nadała mi w 1990 roku Rada Wydziału Lekarskiego Wojskowej Akademii Medycznej w Łodzi na podstawie rozprawy doktorskiej nt „Ultrasonograficzna ocena procesu migracji łożyska”, a stopień naukowy doktora habilitowanego nadała mi w 1995 Rada Naukowa Instytutu Matki i Dziecka w Warszawie na podstawie rozprawy habilitacyjnej nt. „Ocena wartości zastosowania sztucznego płynu owodniowego w przypadkach małowodzia”. W 2000 r. otrzymał tytuł profesora. Zdobyte doświadczenia terapeutyczne i praktyczne, wspólna wymiana poglądów oraz udział w licznych kongresach międzynarodowych umożliwił swobodne poruszanie się w diagnostyce i terapii wewnątrzmacicznej płodu, czego uznaniem  jest udział od 1998 roku w komitecie redakcyjnym „Fetal diagnosis and Therapy” - oficjalnego organu Międzynarodowego Towarzystwa Medycyny Płodowej, Chirugów Płodowych i „Fetus as a patient”. Główne zainteresowania badawcze jak również aktywność kliniczna i naukowa dotyczą możliwości praktycznego zastosowania diagnostyki ultrasonograficznej  w codziennej pracy klinicznej. Twórca             i Pionier Polskiego Programu Intensywnej Terapii Płodu – leczenia wewnątrzmacicznego                              w przypadkach wad rozwojowych i chorób płodu. Powołany został przez rodziców leczonych dzieci na Członka Honorowego Stowarzyszenia Przyjaciół Kliniki Terapii Płodu, obejmującej rodziny uratowanych dzieci i społeczników zaangażowanych w tę trudną walkę. Autor ponad 300 prac w dziedzinie terapii płodu i ultrasonografii. Jest autorem pojęcia „ Fetus- Patient” i twórcą Sekcji Terapii Płodu PTG utworzonej w celu wdrożenia idei terapii płodu. Wyszkolił licznych znakomitych specjalistów w dziedzinie ultrasonografii położniczo – ginekologicznej i zabiegów w łonie matki. Prace Jego wytyczają kierunki rozwoju medycyny XXI wieku w dziedzinie najwcześniejszej walki o zdrowie polskiego dziecka. Pełni funkcję Vice Prezesa PTG w latach 2003 - 2006 oraz Przewodniczącego Sekcji Terapii Płodu PTG od 2002 – 2010 r, poza tym jest członkiem ”International Society- Ultrasound in Obstetrics and Gynecology”, Towarzystwa International Fetal Medicine, był członkiem Komitetu Redakcyjnego czasopisma „ Fetal Diagnosis and Therapy”. Jest członkiem Komitetu Naukowego „ Ginekologii Polskiej”, członkiem Instytutu Ginekologii i Położnictwa Uniwersytetu Medycznego Łodzi oraz  członkiem Rady Naukowej przy Ministrze Zdrowia. Obecnie jest Kierownikiem dwóch połączonych Klinik w Instytucie CZMP w Łodzi: Kliniki Ginekologii, Rozrodczości i Terapii Płodu oraz nowej Kliniki Diagnostyki i Leczenia Niepłodności.

Ukończyła studia medyczne na I Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Warszawie; specjalista zdrowia publicznego. W 1990 roku odbyła staż naukowy na Uniwersytecie w Geteborgu w I Klinice Chorób Wewnętrznych i Laboratorium Lipidowym, pod kierownictwem profesora Pera Bjorntorpa. Prowadziła tam badania nad wpływem palenia papierosów na brzuszną dystrybucję tkanki tłuszczowej. Stopień doktora nauk medycznych uzyskała w 1994 roku, na podstawie rozprawy pt. „Wpływ olejów rybnych na poziom lipoprotein surowicy w hipertriglicerydemii endogennej”. Stopień doktora habilitowanego nauk o zdrowiu uzyskała w 2013 roku, na podstawie jednotematycznego cyklu publikacji nt. „Wewnątrzmaciczne programowanie ryzyka sercowo-naczyniowego”. Wieloletni pracownik naukowy Instytutu Żywności i Żywienia; od 2007 roku pracownik naukowo-dydaktyczny WUM; od 2013 do 2017 roku kierownik Zakładu Żywienia Człowieka WUM; od września 2017 kierownik Zakładu Dietetyki Klinicznej WUM; od 2016 roku przewodnicząca Sekcji Dietetyki Medycznej POLSPEN. Autorka licznych publikacji naukowych w dziedzinie żywienia człowieka i dietetyki, w tym dotyczących epidemiologii chorób żywieniowozależnych. Główne obszary zainteresowań: dietoprofilaktyka i dietoterapia chorób sercowo-naczyniowych, patogeneza otyłości, dietoprofilaktyka chorób nowotworowych, choroby Alzheimara i innych chorób dietozależnych, żywienie kobiet ciężarnych, programowanie wewnątrzmaciczne, epidemiologia żywienia.

Absolwent Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Po uzyskaniu dyplomu magistra prawa w latach 2006-2007 ukończył Podyplomowe Studium Prawa Międzynarodowego na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego oraz odbył staż w polskiej służbie konsularnej.  Po ukończeniu aplikacji adwokackiej i złożeniu egzaminu adwokackiego od 2011 roku jest członkiem Okręgowej Rady Adwokackiej w Warszawie. Specjalizuje się w postępowaniach sądowych dotyczących odszkodowania i zadośćuczynienia z tytułu błędów medycznych, a także odpowiedzialności za narażenie na niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu oraz postępowaniach przed wojewódzką komisją do spraw orzekania o zdarzeniach medycznych. Od 2015 roku współpracuje z Warszawską Okręgową Izbą Pielęgniarek i Położnych m.in. w zakresie zagadnień prawnych związanych z przynależnością do samorządu zawodowego oraz wykonywaniem zawodów pielęgniarki i położnej.